SINSALAUDIO / Sesións San Simón

(gl) Somos unha prolongación da tecnoloxía porque pensamos, sentimos e evolucionamos con ela. As Sesións San Simón son un paseo pola memoria sonora de fai cen anos. Poucos sitios como a illa de San Simón inspiran tanto esta viaxe no tempo a través da percepción acústica.
(es) Somos una extensión de la tecnología porque pensamos, sentimos y evolucionamos con ella. Las Sesiones San Simón son un paseo por la memoria sonora de hace cien años. Pocos sitios como la isla de San Simón inspiran tanto este viaje en el tiempo a través de la percepción acústica.
(en) We are an extension of technology for we think, feel and evolve with it. San Simón sessions are a walk through sound memories from a hundred years ago. Few places like San Simón serve as much as an inspiration in this time travel through acoustic perception.

Imaxes da sesión de Fillas de Cassandra

A máquina do tempo / The time machine

Na nosa era dixital, os dispositivos de audio que pensabamos obsoletos rexurdiron de maneira espectacular; están producíndose de novo discos de vinilo e cintas de cassette, volven a mercarse en grandes cantidades e convertéronse en obxectos de culto, o cal non é unicamente unha resposta á mundana ubicuidade dos medios dixitais para o consumo de masas, senón que tamén revela unha irresistible dependencia do soporte físico. Despois de todo, gozar, coleccionar e compartir música gravada foi durante grande parte da súa historia unha actividade multisensorial. A gravación pre-electrónica sobre cilindro pode parecernos arcaica, cos seus sucos en espiral de fendedura sonoras gravadas acusticamente sobre unha substancia de cera, sen nengún tipo de amplificación electrónica, mais pode ofrecernos hoxe en día unha nova experiencia de escoita.

O proceso de gravación acústica pode resultar primitivo desde o punto de vista dos estándares modernos, pero capta a esencia, a personalidade e o detalle suficiente para poder apreciar os sons reproducidos e a música. Porén, trátase en gran medida dunha impresión sonora máis que dunha representación clara e realista do que foi gravado orixinalmente. A baixa fidelidade ten algúns beneficios; os ruídos da superficie inherentes á gravación e reprodución de cilindros funciona de dúas maneiras significativas: crea unha ilusión (ou realidade) dun tempo pretérito —o ruído é como unha pátina, marcas sonoras de sufrimento, desgaste e envellecemento.

Estes ruídos tamén actúan como unha malla ou un veo a través do que nos esforzamos para escoitar os sonidos gravados e este efecto de enmascaramento auditivo convídanos a escoitar a gravación con máis atención. O cilindro esixe unha forma de escoita profunda que está tinguida de sons da historia de fabricación e emprego do propio medio. En lugar dos sons amplificados, mellorados electronicamente e hiper-reais aos que estamos sometidos na nosa vida cotiá, o cilindro de cera é capaz de reproducir un son moito máis cercano a un recordo desdebuxado.

Aleksander Kolkowski é un compositor, violinista e investigador que utiliza a gravación de son histórico e aparatos de reprodución e medios obsoletos para facer música mecanoacústica contemporánea. A súa obra convídanos a escoitar o presente a través de tecnoloxías de audio do pasado, de gravacións, instalacións e recreacións históricas en directo. Os seus numerosos proxectos internacionais neste campo combinan fonógrafos de cilindro de cera, gramófonos de corda e antigas máquinas de gravación de disco xunto con músicos ao vivo e mesmo canarios cantores. O seu proxecto de maior envergadura até hoxe é Phonographies, un arquivo de músicos contemporáneos, artistas e escritores gravados exclusivamente en cilindros de cera. As súas prácticas guiadas de investigación doutoral na Universidade de Brunel de Londres, centrada nos usos creativos de tecnoloxías de son obsoletas, levouno á obtención do doutoramento en 2012. Ese mesmo ano, foi nomeado primeiro artista sonoro en residencia no Museo da Ciencia de Londres, e dende entón recibe bolsas de investigación no Museo da Ciencia e o Royal College of Music. A súa instalación a grande escala, The Exponential Horn: In Search of Perfect Sound, exhibía unha bucina-altofalante xigante, reconstruído para a ocasión a partir dun modelo de 1930, nunha exposición de eventos relacionados no Museo de Ciencias en 2014. A partir de 2015-16, foi compositor en residencia no Arquivo Sonoro da Biblioteca Británica e a súa última instalación, Boy Wireless (2017-18), que incorpora tecnoloxía de radio primitiva e sons de arquivo, foi presentada nunha exposición recente da Biblioteca Británica: Listen: 140 Years of Recorded Sound.

En nuestra era digital, los dispositivos de audio, que se creían obsoletos, han resurgido de manera espectacular; se están produciendo nuevamente discos de vinilo y cintas de cassette, se vuelven a comprar en grandes cantidades y se han convertido en objetos de culto, lo cual no es únicamente una respuesta a la mundana ubicuidad de los medios digitales para el consumo de masas, sino que también revela una irresistible dependencia del soporte físico. Después de todo, disfrutar, coleccionar y compartir música grabada ha sido durante gran parte de su historia una actividad multisensorial. La grabación pre-electrónica sobre cilindro puede parecernos arcaica, con sus surcos en espiral de hendiduras sonoras grabadas acústicamente sobre una sustancia de cera, sin ningún tipo de amplificación electrónica, pero nos puede ofrecer hoy en día una nueva experiencia de escucha.

El proceso de grabación acústica puede resultar primitivo desde el punto de vista de los estándares modernos, pero capta la esencia, la personalidad y el detalle suficiente para que se puedan apreciar los sonidos reproducidos y la música. No obstante, se trata en gran medida de una impresión sonora más que de una representación clara y realista de lo que fue grabado originalmente. La baja fidelidad tiene algunos beneficios; los ruidos de la superficie inherentes a la grabación y reproducción de cilindros funciona de dos maneras significativas: crea una ilusión (o realidad) de un tiempo pretérito —el ruido es como una pátina, marcas sonoras de sufrimiento, desgaste y envejecimiento. Estos ruidos también actúan como una malla o un velo a través del cual nos esforzamos para escuchar los sonidos grabados y este efecto de enmascaramiento auditivo nos invita a escuchar la grabación con más atención. El cilindro exige una forma de escucha profunda que está teñida de sonidos de la historia de fabricación y empleo del propio medio. En lugar de los sonidos amplificados, mejorados electrónicamente e hiper-reales a los que estamos sometidos en nuestra vida cotidiana, el cilindro de cera es capaz de reproducir un sonido mucho más cercano a un recuerdo desdibujado.

Aleksander Kolkowski es un compositor, violinista e investigador que utiliza la grabación de sonido histórico y aparatos de reproducción y medios analógicos para hacer música mecanoacústica contemporánea. Su obra nos invita a escuchar el presente a través de tecnologías de audio del pasado, de grabaciones, instalaciones y recreaciones históricas en directo. Sus numerosos proyectos internacionales en este campo han combinado fonógrafos de cilindro de cera, gramófonos de cuerda y antiguas máquinas de grabación de disco junto con músicos en directo e incluso canarios cantores. Su proyecto de mayor envergadura hasta la fecha ha sido Phonographies, un archivo de músicos contemporáneos, artistas y escritores grabados exclusivamente en cilindros de cera. Sus prácticas guiadas de investigación doctoral en la Universidad de Brunel de Londres, centrada en los usos creativos de tecnologías de sonido analógicas, le llevó a la obtención del doctorado en 2012. Ese mismo año, fue nombrado primer artista sonoro en residencia en el Museo de la Ciencia de Londres, y desde entoces recibe becas de investigación en el Museo de la Ciencia y el Royal College of Music. Su instalación a gran escala, The Exponential Horn: In Search of Perfect Sound, exhibía una bocina-altavoz gigante, reconstruida para la ocasión a partir de un modelo de 1930 en una exposición de eventos relacionados en el Museo de Ciencias en 2014. A partir de 2015-16, fue compositor en residencia en el Archivo Sonoro de la Biblioteca Británica y su última instalación, Boy Wireless (2017-18), que incorpora tecnología de radio primitiva y sonidos de archivo, se presentó en una exposición reciente de la Biblioteca Británica, Listen: 140 Years of Recorded Sound.

In our digital age, audio devices recently thought of as obsolete have undergone a dramatic revival; vinyl records and cassette tapes are being newly produced, purchased in great numbers and widely fetishised. This is not only a riposte to the mundane ubiquity of digital media and to mass consumerism, it also reveals the irresistible attachment we have to the physical sound carrier. After all, the enjoyment, collection and sharing of recorded music has for most of its history been a multi-sensorial activity. The seemingly archaic, pre-electronic cylinder record, whose spiral groove of sound indentations is etched onto a wax substance acoustically, without any electronic amplification, can today also offer us a new type of listening experience.

The acoustic recording process may be primitive by modern standards, but it captures the essence, character and enough detail to allow the reproduced sounds and music to be appreciated. However it is very much a sonic impression rather than a clear and realistic representation of what was originally recorded. The low fidelity has some compensations; the accompanying surface noises inherent in the recording and playback of cylinders works in two significant ways: it creates an illusion (or truth) of time past, the noise is like a patina, the sonic distress marks of wear and ageing. These noises also act as a scrim or veil through which we strain to hear the recorded sounds and this auditory masking effect invites us to listen more attentively to the recording. The cylinder record demands a form of deep listening that is tinged with sounds of the medium’s own history of its making and use. Instead of the amped-up, electronically enhanced and hyper-real sounds we are subjected to in our daily lives, the wax cylinder is able to reproduce something that sounds much closer to a faded memory.

Aleksander Kolkowski is a composer, violinist and researcher who uses historical sound recording and reproduction apparatus and obsolete media to make contemporary mechanical-acoustic music. His work invites us to listen to the present through the audio technologies of the past, through recordings, installations and live historical re-enactments. His numerous international projects in this field have combined wax cylinder phonographs, wind-up gramophones and antique disc recording machines together with live musicians and even singing canaries. A major project to date has been his Phonographies archive of contemporary musicians, artists and writers recorded exclusively on wax cylinders. His practice-led doctoral research at Brunel University, London, centred upon the creative uses of antiquated audio technologies and led to the award in of a PhD in 2012. That year, he was appointed as the first sound artist-in-residence at the Science Museum, London, and he has since held research associateships at the Science Museum and the Royal College of Music. His large-scale installation, The Exponential Horn: In Search of Perfect Sound, featured a giant, newly reconstructed horn loudspeaker from the 1930s in an exhibition and event series at the Science Museum in 2014. From 2015-16, he was a composer-in-residence at the British Library Sound Archive and his latest installation Boy Wireless (2017-18), incorporating early radio technology and archival sounds, was featured in the British Library’s recent exhibition Listen: 140 Years of Recorded Sound.

Aleksander Kolkowski no Festival Sinsal
Aleksander Kolkowski no Festival Sinsal
CRÉDITOS
  • Dirección e edición de vídeo: Alexandre Cancelo
  • Imaxe: Fon Cortizo
  • Fotografía Fixa: Olalla Lojo e Acacia Ojea
  • Son: Marco Maril, Adrián Ortiz aka Galis e Eloy Táboas
  • Coordinación: Julio Gómez
  • Deseño Web: Berio Molina